ANNA CZARNOCKA

1. [Dane osobiste:]

Ochotniczka Anna Czarnocka, urodzona 12 listopada 1906 r. w Dawidowiczach, woj. poleskie, mężatka, pluton szt. Pomocniczej Służby Kobiet Dowództwa Etapów Armii.

2.–3. [Data i okoliczności aresztowania; nazwa obozu, więzienia, miejsca przymusowych prac:]

Zostałam wywieziona 10 lutego z Sielca nad Jasiołdą do wołogodzkiej obłasti, wożegodzkiego rejonu, puszcza wożegodzka, posiołek Zielony Bór

4. [Opis obozu, więzienia itp.:]

Przywieziono nas do lasu, gdzie były trzy małe baraki bardzo zimne i zarobaczone, gdzie pomieścili 345 rodzin (703 osoby). Dali surowe deski na zrobienie pryczy, z czego było dużo wilgoci. Ciasnota straszna, brud i wszy.

5. [Skład jeńców, więźniów, zesłańców:]

Byli ze mną przywiezieni osadnicy wojskowi, leśniczowie i gajowi – wszyscy Polacy. Stosunki między nami były dobre.

6. [Życie w obozie, więzieniu:]

Pracowałam w lesie na różnych pracach.

Wstawaliśmy o godzinie 6.00 rano, pracowałam 10 godzin dziennie; w dni powszednie dla siebie, a w niedziele bezpłatnie na rzecz Armii Czerwonej. Żadnych instytucji kulturalnych nie było.

7. [Stosunek władz NKWD do Polaków:]

Agitacja komunistyczna była prowadzona przez agitatorów w czasie pracy.

8. [Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność:]

Pomoc lekarska była bardzo zła, brak medykamentów. Zmarły 93 osoby, starcy i dzieci. Nazwisk nie pamiętam.

9. [Czy i jaka była łączność z krajem i rodzinami?]

Poczta funkcjonowała źle, listy ginęły, paczek żywnościowych nie
otrzymywaliśmy wszystkich.

10. [Kiedy został zwolniony i w jaki sposób dostał się do armii?]

18 sierpnia [1941] odczytali nam, że jesteśmy wolnymi grażdanami Rosji sowieckiej.

14 lutego 1942 roku wyjechałam do Persji. Do Pomocniczej Służby Kobiet wstąpiłam 9 maja 1942 w Teheranie, na podstawie złożonego zaświadczenia Rodzin Wojskowych.